Leid ons niet in verzoeking

(Het Onze Vader (13)

     Na ‘Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren’, komt ‘en leid ons niet in verzoeking.’ In de katholieke Willibrord vertaling staat ‘leid ons niet in bekoring’ en dat roept direct een of andere erotische verzoeking op: ‘Leid ons niet in verleiding, behoed ons voor overspel.’ Dtt aspect zit zeker in deze bede, maar dat niet alleen!

Het Onze Vader is gericht op de eer van de Vader, op zijn Koninkrijk, op zijn wil, op genade voor alle mensen. De bidder belooft aan die dingen mee te werken. Het is een verzoeking om dat niet te doen: om je eigen naam te eren, om je eigen wil te doen, om je eigen koninkrijkje te stichten, om niet te vergeven. Een mens zit nu eenmaal zo in elkaar dat hij dat liever doet dan alles uit handen geven aan de Vader. Jezus weet dat en daarom laat Hij ons bidden: ’Leid ons niet in die verzoeking.’

Als Hij zelf veertig dagen gevast heeft komt de verzoeker ook bij hem. Hij heeft na veertig dagen vasten echt honger en dan komt die stem: ’Maak toch even voor brood voor jezelf, je kunt het, waarom zou je het niet doen?’ Jezus doet het niet, ook Hij wil afhankelijk van de Vader blijven en wachten tot die het hem geeft: ’Gééf ons heden ons dagelijks brood’. En ook op de andere twee verzoekingen gaat Hij niet in. Hij hoeft de Koninkrijken van de wereld niet: úw Koninkrijk kome. En Hij wil geen wonder doen om de wereld versteld te doen staat: úw wil geschiede. Jezus’ hart was voor 100 % gericht op de eer van de Vader en hij liet zijn ego op geen enkele wijze verzoeken.

‘Leid ons niet in verzoeking’, gaat niet alleen om de verzoeking van het vlees, begeerte, overspel. Het gaat om de verzoeking van het ego dat altijd zichzelf wil blijven handhaven.