Gedenkdagen hebben we allemaal, als
individu, als volk, als wereld. Als ik zeg ‘9-11’ weet iedereen meteen wat ik
bedoel: de terroristische aanslag op het World Trade centrum in New York op 11
september 2001. Twee maanden voor die torens vielen viel ik van mijn fiets, een
gedenkwaardig moment en ommekeer in mijn persoonlijk leven.
7 oktober 2023 is vandaag precies een
jaar geleden en die datum zal in de geschiedenis ook niet gauw vergeten worden.
Voor Bernard is 7 oktober al zijn hele leven gedenkwaardig want het is zijn verjaardag.
Voor het land Israël zal 7 oktober voor altijd verbonden blijven met de
terroristische aanslag in een kibboets in het noorden. Vandaag wordt die dag
met nadruk herdacht in Israël. Daar geen feestdag maar een dag vol rouw.
Iemands geboortedag herdenken we
liever dan iemands sterfdag. Toch zal ik
10 november 2020 en 29 juni 2024 niet gauw vergeten: de sterfdagen van mijn
vader en mijn moeder. Op onze kalender staan beide data vermeld en hoe langer
het allemaal geleden is, hoe intenser de herinneringen worden.
‘Doet dit tot mijn gedachtenis’, sprak Jezus bij het laatste avondmaal dat hij vierde met zijn leerlingen. Hij wilde dat dat moment door de eeuwen herdacht zou worden. Niet een keer per jaar maar ‘zo dikwijls gij dit brood eet en deze beker drinkt, want deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed.’ Wereldwijd wordt Jezus geboortedag gevierd, met Kerst. Hijzelf wilde dat zijn leerlingen zijn sterfdag zouden herdenken en dat niet alleen als een dag van rouw. Want Jezus sterven als een offerlam is de mijlpaal die Joden en Christenen verbindt. Het Oude Verbond was tussen God en Israël. Het Nieuwe Testament is tussen God en de hele wereld. ‘Opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren ga maar eeuwig leven hebbe…’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten